НАУАТ (кинза шекері)
Категориясы: Тағам
Жіпке ілінген ірі, жылтыр, мөлдір келетін қанттың бір түрі. Оны жасау үшін құмшекер және қосымша материал ретінде ақ жіп пайдаланылады. Ашық қазанға құмшекер салып, су (қанттың 40 процентіндей) құйылады да әбден араластырып, қант ерітіндісі шамадан аса қаныққанша қайнатылады. Содан соң отты басып, көбігі алынады. Шырынды қант емес заттардан көбігі арқылы жақсырақ тазарту үшін жұмыртқа (суға алдын ала әбден езілген) қосылады. Содан соң қоспаны қайнатып, көбігін тағы да алып тастайды.
Арнаулы қазанға 3-4 қатар етіп параллель жіп керіледі. Оның ұштары арнаулы желіммен желімделіп тасталады. Қайнаған шырын осы қазанға құйылады, сөйтіп беті кебірсігенше бір сағаттай ұстап, содан соң арнайы қақпақпен жауып, үш тәулік қоя тұру керек. Осы уақыт ішінде жіптің бойына кристалдар түзіледі.
Үш тәуліктен соң қазанның қақпағын ашып, оның түбінде қалған шырынды (сиропты) жайлап құйып алады. Ол ұннан кондитерлік тағамдар жасауға пайдаланылады.
Содан соң сахароза кристалдарынан жіп алынып тасталады да, науат столға жайылып кептіріледі.
Бұндай бір килограмм науат жасау үшін 2,474 грамм қант, 2,36 грамм жіп керек.
Жарияланған-2016-02-22 17:45:17 Қаралды-7308
ИКОНА ЖАСАУ ӨНЕРІ
Куликов даласында татарлар орыс әскерінің тегеурініне шыдай алмай, тырағайлап қаша жөнелді. Сан ғасырдан бері еңсесін көтере алмай келе жатқан Русь еркіндік алды. Жұрт монғол-татар үстемдіғімің дәурені өткеніне енді-енді көздері жете бастады.
БАДАМДЫ ГРИЛЬЯЖ
Жармаланған бадам қосылған, қант-сірне шырынында қайнатылған, жалпақ төрт бұрышты шыны тәрізді қатты тағам.
МАЛАЙСАРЫ БАТЫР
Малайсары (шамамен 1700 жылы дүниеге келген, 1756 жылы қайтыс болған) - Орта жүздің батыры әрі биі. Шыққан тегі - Орта жүздің арғын тайпасының бәсентиін руынан. Акесі Тоқтауыл - батыр, балуан болған кісі.
АСҚАБАҚТАН, АЛМАДАН ЖӘНЕ ҚАУЫННАН ЖАСАЛҒАН САЛАТ
Асқабақ ұсақталып туралады да балмен араластырылады.
ОРАЗ МҰХАММЕД ДАСТАНЫ
Казақ жері туралы жазылған тарихи еңбектердің бірі - «Жылнамалар жинағы». Кітап «Ораз Мұхаммед дастаны» деп те аталады. Оны XVII ғасырдың басында қазақ халқының ғұлама ғалымы, белгілі биі Қадырғали Қосымұлы Жалайыр жазған.